Bierzgłowski Anioł, Ucho Opatrzności oraz tajemnica prawego ołtarza (2287)

Kościół w Bierzgłowie to jedna z najstarszych świątyń na Ziemi Chełmińskiej. 1300 rok jak go zbudowano, a 13 lat później jak pojawiła się pierwsza pisana wzmianka o nim.

Gdyby komuś zależało na szczegółach dotychących historii, czy wyposażenia tego niezwykłego obiektu niech rozszerzy swoją wiedzą zaglądając TUTAJ.

Co jakiś czas się tu bywa gorąco polecając innym ten niezwykły obiekt sakralny. No warto tam wpaść choćby nawet jako turysta - już chociażby po to by zobaczyć się z moim ulubionym ANIOŁEM.

Kiedy zobaczyłem tego kandelabrystę polubiliśmy się od razu! Myślę, że On nie ma mi za złe tego, że aż tak bardzo się z Nim familiaryzuję? Po prostu Go lubię od pierwszego wejrzenia. Także za ten szczery, niepowtarzalny wyraz twarzy... . Z takim Aniołem to i pogadać od serca można i na piwo pójść.
-  Oczywiście zero procent!

Szczerze spojrzawszy sobie  w oczy i można już przenieść wzrok na lewy ołtarz boczny. Z pełnym szacunkiem dla rzeczy ważniejszych skupiamy się jednak na niezwykłym elemencie dekoracyjnym, wieńczącym górną część ołtarza.

Trochę to szokujące to UCHO OPATRZNOŚCI! Powiedziałbym nawet trochę bardzo mocno. Niemniej jednak wczuwając się w tok myślenia barokowego twórcy rozumiemy, że nie odstawał on od swojej  epoki.
- Barok lubił szokować!

Tak naładowani barokowymi emocjami przenosimy wzrok na boczny ołtarz prawy. Jest on lustrzanym odbiciem wspomnianego przed chwilą poprzednika, tylko że... .

 

Wpatrując się w zwieńczenie ołtarza widzimy... no właśnie: nic nie widzimy! Solarna tarcza jest pusta. Ma dwa promienie więcej niż lewa i jest właśnie pusta. Nie wdając się w zbyt szczegółowe przypuszczenia można snuć domysły na temat tego co miało wypełniać tą solarną tarczę... .

Oj potrzebny tu pasjonat, znawca czy koneser w jednym! Najlepiej jednak niechże by był naukowiec, specjalista od baroku.
- Jeśli takiego spotkam to dam znać. 

A póki co zapraszam do gotyckiego kościółka w Bierzgłowie! Jest tam co przeżywać, jest tam co oglądać i jest się czegoś domyślać.

Po co mi Zakopane?! (2286)

My tu - proszę szanownych Państwa - na tym naszym Pomorzu Nadwiślańskim mamy wszystko czego nam potrzeba! W większości płaskocia, żeby było po czym wygodnie jeździć, mnóstwo jezior oraz rzek wszelkich. No i mamy góry! Prawdziwe, zboczami swymi zstępujące w pradolinę Wisły.

A ścieżek rowerowych nie tylko w Toruniu (150 km!) ale i poza nim sporo mamy. Najpiękniejsza z nich - z dala od szos wszelkich - jest ta prowadząca do Unisławia.
- Kiedyś szczegółowo jej urodę i niezwykłe cechy przybliżę. Teraz nie mam na to czasu: odpoczywam w obłokach chmielu zero procent!