poniedziałek, 16 czerwca 2014

Jesienny remanent 2/3 (1351)

















Tak właśnie było minionej jesieni... .
- Waruj! - powiedziałem do niego i zaległ. Tylko ten smutny wzrok.
Jak nie przestaniesz się na mnie gapić to za drzwi wywalę! I pamiętaj, 
że zrobię wszystko abyś do mnie nie miał powrotu.

Wiosna się nam rozpędziła w coś niby lato, niby jesień. Cóż więc się
dziwić, że myśli niestosowne, myśli o odlocie znów nachodzą.








Brak komentarzy:

Podziel się