Cóż zrobić jednak kiedy powaby młodości minęły a przy egzystencjalnym minimum do zniedołężniałej starości to jeszcze ho-ho?
Wtedy się robi zdjęcia takim jak ten: pięknie zdziwionym. (Kto wie gdzie to?!) Taki widok koi i pozwala na spokojniejsze przeżywanie ludzkiej małości, która ostatnio tak mocno zabolała.
- Czy już użalałem się, na wątłe ostatnimi czasy zdrowie?!
PS. Rozwiązanie zagadki: Goblinowie dwaj łażą po gzymsie nad drzwiami do "Czerwonego Spichrza".
Codziennie.
Od trzystu lat.
