Czasami nie można milczeć (1768)

Wrocław, Wrocław? Coś mi to mówi. Aha! Już wiem! To jest takie miasto daleko, daleko od nas.

Teatr, teatr? ...a to jest takie miejsce gdzie raz do roku się idzie!

...ale co oni mogą chcieć od nas? W czym można pomóc jakby co?!

MOŻNA.

"W ostatnich tygodniach miały miejsce bulwersujące społeczeństwo wydarzenia w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Mające tam miejsce profanacje symboli religijnych (krzyża i postaci św. Jana Pawła II) i narodowych (flagi) oraz nawoływania do popełnienia mordu na polityku, nie mają w naszym mniemaniu nic wspólnego ze sztuką. To po prostu karczemne wybryki ludzi chcących zdobyć popularność i zaistnieć poprzez skandal. Podobne zdarzenie, mniej nagłośnione, miało miejsce we Wrocławiu w sztuce dyplomowej aktorów PWST. W przedstawieniu „Szantaż” młodzi ludzie epatują publiczność ordynarnymi wulgaryzmami i wyuzdanym erotyzmem."

Cały apel znajduje się tutaj:
https://www.petycjeonline.com/apel_teatr_polski.

Czasem sobie myślę, że Polska to coś znacznie większego niż te ileś miast i wsi. Są wspólne wartości, których warto bronić. Warto zabrać głos, aby za jakiś czas nie trzeba było się wstydzić przed swoimi wnukami. 

- Warto być przyzwoitym.

Co się dzieje w Ino?! - Ogółem 1/3 (1647)

Wymaganie ode kogoś, aby zawsze i wszędzie (albo i nawet całe życie!)
kierował się racjonalizmem jest ponad wyobraźnię mą. Kiedy więc
temat Inowrocławia - pod różnymi postaciami - zaczął mnie okrążać
wcale nie zamierzałem się bronić. Po prostu w pociąg i... .

Zapraszam do tego miasteczka gdzie fasadowa komuna trzyma się
mocno, a które niebywały rozkwit ma już za sobą. A może i przed?!
Niezaleznie od ocen i prognoz Ino walczy z dzisiejszą rzeczywistością
o lepsze jutro. Intensywnie. Sami mieszkańcy w nieudanych rezultatach
tej walki winią (także) System który pozwala na dziedziczenie władzy.

A ród Brejzów trzyma się przy władzy i trzyma, ponoć mocno
udowadniając tezę, że nawet w demokracji władza jest dziedziczna.
Coś mi po głowie chodzi, że już w okresie II Rz-plitej inowrocławianin
o tym nazwisku pełnił w mieście jakąś ważną funkcję... .
- Głowy jednak nie dam.

Sprawa na dzisiaj - dla mnie - nieistotna! Ot, nazwisko to przewija się
i w dzisiejszych kręgach władzy a to jako wieloletni burmistrz a to jako
senator młody... .
- No cóż, jak się opanuje podstawowe arkana władzy to... .

Odnotowując przekonywującym obrazem krytykę nie staję po żadnej
ze stron zauważając tylko sam fakt, jak na Obserwatora przystało.

A w ogóle to proszę skupić się na oglądaniu obrazów miasta tego!
- ...a jest co oglądać!
- A co?
- TO.

Wśród tablic którymi miasto upamiętniło samo siebie zabrakło mi
jednej, bez której nie wyobrażam sobie Inowrocławia. Dlatego też
dziś pokazując różne obrazki, jutro ten karygodny brak - jeszcze jednej
tablicy w spiżu odlanej - nadrobię wieloma obrazami memi.

To nadrabianie będzie jutro a na razie mamy dziś, czyli jak rzekł był
klasyk: dziś to to samo co jutro tylko, że dziś. Oczywiście pamiętamy,
że dzisiejsze dziś, już jutro będzie wczoraj... .
- Czy jakoś tak.

Tak więc, jeśli ktoś myślałby, że odwiedziny Inowrocławia
to był płochy kaprys ino... to ten myli się bardzo wprost.
- Nie, to nie była zachcianka!

Chociaż - jak widać - sama Ona to oczywiście niewątpliwie
widoczna dla obiektywu była.

Wizyta w operze (47)

Cicho było i spokojnie. Jak zwykle.



On przyszedł i powiedział; Idziemy.



I nie zapominaj o aniele. Dość niewyraźny on, kurzem czasu przyprószony, ale pamiętaj o nim! Pomaga. Pomaga?! Oczywiście, że pomaga! Każdemu kto tego chce.



Zaraz zaraz... . Jak to iść? A to ?!



Tym się nie przejmuj! Przecież wiem gdzie idziemy.
Zresztą popatrz!

cc

Tylko pospieszmy się. Wieczorny spektakl już się zaczyna!

cc

...a jak komu nie pasuje to... na drzewo! Na drzewo niech popatrzy!



Najstarszy pan zamyślił się i powiedział zwyczajnie.
Dziękuję.

(...)

I have never seen my shadow at noon
Like as a moon over Burban street