Bliskie spotkanie ze zwierzem (1643)

Jak zapowiedź nieszczęścia nadleciał. Grubym głosem zakrakał.

Póki co spokojnie rozglądałem się. Tam daleki żuraw, tu bliski bocian,
zaskroniec spokojny, koziołek ciekawie spozirający... . Cisza jeśli 
ćwierkania, kumkania, kląskania, plusków i szelestów a klangorów
i chrapliwych zawołań nie liczyć.
- No i ten - jak mu tam - poważnie kroczący... .

Zmierzchało już a bagna, lasy i łąki dookoła. Wracać było czas.
Nagle ni stąd ni zowąd zator na drodze, auta na poboczach, lornetki
w rękach albo i nie. Wszyscy patrzą w jedną stronę.
- Tam stoi ON.

Nastrój odświętnego widowiska. Półgłośne uwagi i pożyczanie
sobie przyrządów do patrzenia. Migawki migają ludzie stoją.

Nagle jeden idzie w kierunku. Spokojny, pewny swoim pijaństwem
i przekonaniem o własnej bezkarności. Pokazał wszystkim, że  ma
rację. Król wolał odejść niż się z nim zadawać... .

Żal. Samochody powoli odjechały.

Żeby się lato nie zmarnowało! (1562)

19 września 2015 zakończyło się lato. Mało mi z niego zostało.
Dowodem, że brałem  w nim udział jest te parę zdjęć. Niechaj
wszystkie razem, albo chociażby któreś z nich zaświadczy, że
nie stracono tego czasu nadaremnie.

Daleko i blisko (983)

Mimo, że teraz jestem blisko - na zdjęciach i pamięcią jestem znacznie dalej stąd.
...ale też na łące!



Dobrze tu i wspaniale.
Za dobrze nawet.



...bo od niektórych widoków to poezji można się trwale nabawić!



- I od tych wspaniałości romantyzmom można ulec... .



Już wracać czas.

Zmierzch (504)

Z uwagi na pilne sprawy - na dzisiaj - zawieszam sporządzanie zapisu. Po prostu nie mam czasu i czuję się znużony pracowitym tygodniem. A na dodatek mam wielką ochotę poleniuchować. - Jak stąd do wieczności.